15 Nisan 2007 Pazar

BENİM MARDİNİM

EVLERİ TAŞTAN FAKAT YÜREKLERİ MÜKEMMEL İNSANLARIN ŞEHRİ MARDİN
Evet arkadaşlar benim mardinim. Böyle söylediğime bakıpta benim mardinli olduğumu sanmayın. ben asıl izmir doğumluyum fakat babamın mesleğinden dolayı 3 sene mardinde yaşadım. ama emin olun mardinliden daha çok mardinli oldum ve mardinli kadar mardini çok sevdim. size burda elimden geldiğince tanıtmaya çalıştım fakat emin olun mardin anlatılmaz yaşanır. hayatımın en güzel yıllarını orada geçirdim çocuktum fakat ilk arkadaşlığı orda tanıdım .insanlarını size anlatmakla bitiremem . sizinle kısa bir anımı paylaşmak istiyorum ben yaklaşık 12 yaşalarında felandım bir gün arkadaşlarla okul çıkşı şehir turuna çıktık bilirsiniz çocuklar meraklıdır, tabi kaybolduk ve ilk gördüğümüz evin kapısını çaldık çünkü çok susamıştık ben aklımdan kapıyı açsalarda bize su verceklerini hiç düşünmemiştim kapıyı açan kişi tam türkçe bilmiyordu fakat bize hiç bir soru sormadan ve yargılamadan içeri aldı ve su verdi sonra evdeki büyük oğlu bizi şehir merkezine kadar götürdü ben çok şaşırmıştım doğrusu ve çok mutlu olmuştum hayatımda bu kadar misafir perver ve iyi niyetli kimseyle tanışmamıtım küçüktüm fakat bende çok büyük etkisi oldu o günün .mardinin insanı benim için bir başka arkadaşalar diyorumya anlatmakla olmaz yaşamak lazım. havasını solumak ve toprağının her yerinde yürüyüp bu muhteşem duyguyu tatmak lazım emin olun bir gün yolunuz düşerde giderseniz ve çok yorulup dinlenmek isterseniz herhangi bir kapıyı çalmanız yeter sizi en iyi şekile ağırlayacak yürekler hep ordadır.....
nazlı meral KORKMAZ

Hiç yorum yok: